‘s Nachts wadlopen naar Ameland

Wat is de ideale wadlooptocht, vroeg iemand me ooit. Dat weet ik inmiddels:  ’s Nachts, dan gebeurt het! Niet slapen, maar lopen. Mijn meest bijzondere ervaring op het Wad was tijdens het wadlopen van Holwerd naar Ameland.

Om negen uur ‘s avonds parkeer ik mijn busje in de parkeergarage bij de veerboot in Holwerd om achterin onder m’n dekbedje een paar uurtjes slaap te kunnen pakken. Om half twee tref ik de groep. Met die groep zou ik het gaan beleven: een nacht wadlooptocht naar Ameland. Gezonde spanning, gepruttel en geroezemoes. Toch overstemt dit gedempte praten de geluiden van het wad, vooralsnog.  

Iets na twee uur ’s nachts stappen we het wad op, onder toeziend oog van de volle maan, die ons bijna de hele tocht heeft bijgelicht. Het zicht is daardoor nog aardig, het water voelt niet koud. Ik merk een opgetogen sfeer. We gaan het beleven.

Mijn voeten zakken weg, maar minder diep dan de laatste keer dat ik hier in Holwerd liep. Stap, flots, slik, klots, spetter, stap, schlep, stap, paaltje, zand, slik. Als je niet veel ziet worden andere zintuigen sterker. Voelen, horen, je ruikt het zilt en ’t slik. Turen naar de einder; vuurtorens en de groene en rode lichten van de betonning. En een luidruchtig gekwetter, honderden scholeksters! Die trekken zich niets aan van het dag-nachtritme. Eb en vloed, dat is hun ritme, want er moet gegeten worden als de wadplaten droog liggen. 

Als we niet lopen horen we ook andere geluiden. Geritsel, frutsels, wat is dat? Het wad pruttelt, het wad leeft. Het is geen doodse slikkige klotsbak, nee, een levend theater met tal van soorten wormen en garnaaltjes in de hoofdrol. Je ziet ze niet maar hoort ze des te beter. Onder onze voeten krioelt het van het leven en wij stampen er zo overheen. 

Klots, slobber, flots, diep en dieper zakken, verder klotsen, door het water. Veel water, we zijn wat aan de vroege kant. Een tijdlang lopen we parallel aan de dijk, daarna volgt de ‘echte’ oversteek. Alsof het dan pas echt begint. Mensen praten zacht, mensen fluisteren, worden stil. Donkerte werkt stilte in de hand. Een geul, nog een geul, de gidsen lichten heel even bij zodat je weet waar je moet oversteken. Even pauze, stilte, het wad is de baas.

Het begint te schemeren. Schoorvoetend duwt de lichtblauwe dageraad de duisternis naar het westen. Langzaam, bijna ongemerkt. Nog geen half uur later knalt de lucht van kleur uit elkaar. Dit belooft een zonsopkomst te worden om in te lijsten.

Op een zandplaat net onder Ameland dwingt dit schouwspel ons om weer even te stoppen. Een randje zon doet ons allen verstommen. Het is zo vanzelfsprekend dat de zon elke dag weer opkomt. We laten de dagen aaneen smelten zonder er acht op te slaan. En nu, niemand kan om deze onverbiddelijke schoonheid, puurheid heen. We worden er warm en koud van, stil en uitgelaten en alles tegelijk.

De stilte wint. Ik sta en staar en kijk en denk helemaal niets meer. Niemand doorbreekt de stilte, elk woord is teveel en doet de ervaring geen recht.

Overdonderd door zoiets gewoons. Alsof de zon extra haar best doet om ons voor altijd in te palmen. 

Na een ruim half uur bereiken we Ameland. Een duik in de Noordzee, slik wegspoelen, nog eens twee uur lopen langs de vloedlijn, dit mag eindeloos duren. Ik wil dit vasthouden, laten voortduren, nooit meer loslaten. Alles is zo leuk en zo mooi. Maar mijn ogen beginnen toch echt dicht te vallen. Een ontbijt lukt nog net, aan de overtocht terug naar Holwerd heb ik geen herinnering meer.

Het is maandagochtend, ik ben aan het werk. M’n slaapritme is nog ontregeld. Ik zit er met een wattenhoofd bij en vraag me af wat ik hier binnen zit te doen. De meesten uit de groep van deze wadlooptocht naar Ameland heb ik niet gesproken en ik weet niet wie ze zijn. Maar ik weet zeker dat we allemaal terugdenken aan deze prachtige tocht. We waren erbij, ja, weet je nog, die tocht? Ja. Het wad op z’n mooi, mooier, mooist.

Liefs,
Renate

Ps, zin om zelf een wadlooptocht te ondernemen? Volg de Waddenvereniging om op de hoogte te blijven van wanneer het Wadloopseizoen weer begint!