Vittorio Perzisch ijs; bijzondere verhalen op Tilburg's terras

Ik nader de Karavansara van Vittorio, een ambachtelijke ijsmaker uit Iran. Hij draait zich direct om, kijkt me aan met de meest vriendelijke ogen en zegt ‘Welkom, ga lekker zitten!’. Ik neem plaats op een van de met Perzisch tapijt bekleden banken. Ze zijn bewust in een kring neergezet.

Ik ben hier al een aantal keer langsgelopen toen ik in Tilburg was en iedere keer hing er een magische sfeer. Mensen zaten in een kring, waren in gesprek met elkaar, lachten, genoten van het Perzische ijs en van Vittorio zijn aanwezigheid. Er gingen bijzondere verhalen te rondte over Vittorio en zijn foodtruck-terras in Tilburg. Deze man draagt beslist veel ervaringen met zich mee. Vandaag mocht ik zelf plaatsnemen en zijn verhalen met volle aandacht aanhoren.

Leestip: 8 tips voor een geslaagde stedentrip in Tilburg. 

Vittorio Perzisch IJs is een foodtruck met Perzische versnaperingen. Een thee is nooit een gewone thee, evenals de koffie. Alle dranken en hapjes zijn op Perzische wijze bereid. Zo kan je genieten van een heerlijke thee met specerijen of zijn beroemde ijs met warme gembercake. Alles wordt rijkelijk versiert met kaneel, kardemom, pistache, granaatappelpitjes en rozenblaadjes.

Het versieren van gerechten of van je omgeving is een traditie in Iran, vertelt Vittorio. “Mijn vader was tuinman. Hij was er altijd mee bezig om de natuur als versiering terug te laten komen in huis, of bij het eten. De granaatappel valt zeker niet ver van de boom!” Hij lacht terwijl hij granaatappels in het midden van de cirkel ophangt aan een mooie tak.

In een mum van tijd staat Vittorio weer naast me, met een dienblad vol dampende thee. Hij neemt plaats op de bank. De tijd van de beroemde gesprekken met Vittorio waarover ik hoorde is aangebroken. Hij begint te vertellen.

“Dit is een kinderdroom die uitkomt. Ik werkte als 8-jarig jongetje al in een Ijssalon in Iran. Zomers speelde mijn vriendjes buiten, terwijl ik de geheimen van het ijs-maken tot me nam.  IJs-maken vond ik mooi, maar eigenlijk wilde ik ook met mijn vrienden buiten spelen. Om mijzelf te troosten beloofde ik hun dat ik later een plek zou creëren waarbij we met zijn alle konden samenkomen terwijl ik ijs maak.”

Door de jaren heen is er veel gebeurd, maar Vittorio’s droom is uitgekomen. Zelfs de kleine details die hij zich toen inbeelden, zoals bomen, granaatappels en het borduurwerk van zijn moeder, maken onderdeel uit van zijn standplaats. Echter is er een onderdeel wat helaas niet tot uiting heeft mogen komen: Veel van Vittorio’s vrienden, die hij destijds had verteld over zijn droom, zijn omgekomen tijdens de oorlog in Iran.

“Ieder jaar hang ik 20 lampen in de boom naast de foodtruck om mijn vrienden te herdenken.”

Na de oorlog is Vittorio naar Nederland gekomen met een missie; zijn droom realiseren en daarmee gesprekken tussen vreemden faciliteren. Bij Vittorio Perzisch IJs is iedereen welkom. En wat je ziet is dat mensen van allerlei verschillende achtergronden met elkaar in dialoog gaan onder het genot van een kopje thee of ijsje.

De gemeente Tilburg heeft Vittorio een handje geholpen door een plein voor zijn foodtruck aan te leggen. Die hebben ze het Vittorioplein genoemd, maar Vittorio noemt het zelf liever Karavansara; Een huis voor reizigers.

Vroeger ontstond er een route, genaamd de Zijderoute. Deze liep van China tot aan de Middelandse Zee. Op de route werd er gehandeld tussen de Chinezen en de Romeinen. De Chinezen zochten namelijk naar paarden en de Romeinen naar zijde. Ter hoogte van Iran kwamen ze bij elkaar in een herberg. Deze deed dienst als slaapplaats, maar bleek ook de verbinding tussen de culturen te faciliteren. Al snel hoorde andere landen over de Zijderoute en sloten zich aan. Er vond een steeds grotere culturele uitwisseling plaats; mensen leerde zelfs elkaars talen! Dit werd de Karavansara genoemd.

Vittorio zijn plein staat symboliek voor eenzelfde ontmoetingsplaats. Aan de ene kant van zijn plein loopt een zandpad, aan de andere kant is het pad van steen. In het midden staat het plein met en foodtruck en daarnaast een brug.

“Naast ijsmaker ben ik ook bruggenwachter, maar ik noem mijzelf het liefst bruggenbouwer.

Op hetzelfde moment lopen er vaste klanten langs die hem Kapitein Vittorio noemen. Een waar begrip hier in de streek. Vittorio weet als geen ander mensen te verbinden, onder het genot van zijn Perzische specialiteiten. 

Nadat Vittorio opstaat van ons mooie gesprek en zijn gasten bediend, blijf ik nog even hangen. Al snel raak ik aan de praat met de groeiende groep mensen in de cirkel. Ik realiseer me dat een gesprek er al voor zorgt dat je eigen cirkel groeit. In een gesprek kun je van vreemden naar vrienden gaan. Na vandaag had ik er misschien wel 10 nieuwe vrienden bij. Wellicht zie ik ze nooit meer, maar het was fijn om ze te leren kennen.

Terwijl ik opsta om verder te reizen, kijk ik nog een keer achter me. Even waan ik me op de zijderoute en kijk ik uit op de herberg.

Ik zie een plek met lachende mensen, ik zie een plek vol cultuur en ik zie een plek waar iedereen mag zijn; Vittorio’s karavansara, met het mooiste terras van Tilburg. Dit is hoe gelijkwaardigheid eruitziet, bedenk ik me.

Wat ben ik blij dat Vittorio zijn droom heeft waargemaakt.

Liefs
Femke