Stayurt; bijzonder overnachten in een luxe yurt

Hilde vertelt dat de mannen de yurt zelf in drie maanden hebben omgebouwd tot luxe verblijf. Het is prachtig en compleet anders dan andere yurts die ik heb gezien. Zo heeft Stayurt bijvoorbeeld ramen in het tentdoek en is het vrij hoog. Zo hoog zelfs, dat het bed boven op het keuken en badkamer blok is gebouwd. Met een trappetje klim je omhoog en plof je neer op een heerlijk matras met uitzicht op de lucht - en sterrenhemel - dankzij de enorme lichtkoepel.

Het eerste wat opvalt aan een yurt is de vorm; rond en met een houten constructie overeind gehouden. Nomadische volken in centraal Azië gebruiken yurts nog altijd als verplaatsbaar huis. Maar bij Stayyurt wil je niet weg. Hier liggen de nomadische invloeden ingeklemd tussen akkers en een dijk. Nederlandser krijg je het niet qua uitzicht. Schaapjes zoeken de verkoeling op onder de bomen vlak naast de yurt en in de verte grazen paarden.

In de yurt ligt een boekje vol tips met wat je in de omgeving kunt doen. Met 28 graden was het besluit snel genomen om lekker naar het strand te gaan. De yurt ligt op 10 minuten rijden van het Callantsoog - 20 minuten wanneer je fietsen van Stayurt leent. Na een verkoelende wandeling langs de kustlijn strijken we neer bij Strandpaviljoen Vos voor een veganistisch avondmaal.

Hoewel de zonsondergang mooi beloofd te worden, besluiten we toch terug te gaan naar de yurt. Het koelt wat af en het is niet dagelijks dat je een hottub tot je beschikking hebt. Achter de yurt kun je vanaf de veranda genieten van het uitzicht of - bij een heldere nacht - genieten van de sterrenhemel vanuit de hottub. Ik zet thee terwijl Edwin de hottub opwarmt. We hebben geluk, er is geen wolkje aan de lucht en het is nieuwe maan.

De volgende ochtend daal ik de trap af en zet de fluitketel op het fornuis. Buiten rol ik mijn yogamat uit en sla ik de ‘huisdieren’ gade. Terwijl ik mijn lichaam wakker beweeg, zie ik Edwin zich een weg over het stroomdraad banen om de schapen van dichtbij te filmen. Wanneer een fotograaf met een videograaf op pad gaat, is dit dus blijkbaar de realiteit.

Ook de tweede dag is het warm en we besluiten in de middag weer de verkoeling van de zee op te zoeken. We drinken koffie bij De Strandtent en halen een ijsje bij ijssalon IJsie Prima. Na een verkoelende duik gaan we terug naar Stayyurt. We luieren verder in de hangmat, lezen een boek in de hottub en genieten van een avondmaal met wederom uitzicht op de schaapjes. Edwin kan ze inmiddels al uit elkaar houden.

Ons verblijf is rustig. Niks moet en er gebeurt weinig. We laten onze creativiteit de vrije loop en ik geniet van de kleine details in de yurt, zoals de koperen buizen die matchen met het bestek. De losse thee die sfeervol op de houten balken in de keuken staat (psst, net zo’n theeleut als ik? Lees hier een interview met theesomelier Linda van Mevrouw Cha!) en de handgemaakte, natuurlijke en plasticvrije zeepjes van SOAP7, die heerlijk ruiken onder de regendouche.

Wham! is inmiddels uitgezongen en Edwin kiest een nieuwe plaat uit. Nog zo’n detail waar ik blij van word: een platenspeler geeft toch een andere sfeer dan een JBL box. Het is de derde dag en de regen tikt inmiddels op het tentdoek. Ik probeer me in te beelden hoe knus een yurt in de winter wel niet moet zijn. Ik stel me voor dat de geborgenheid die ik nu al ervaar, nog groter moet zijn. Lekker voor de houtkachel, afgeschermd van de wereld, spelletjes spelen en thee drinken. Ik denk dat ik in de winter nog een keertje terug kom!